تاثیر یک برنامه‌ی ورزشی بر برخی عوامل آمادگی جسمانی و نوع زایمان زنان باردار سالم

چکیده: در ایران دهه 1390، بین اعتقادات و باورهای عمومی جامعه و رهیافت‌های علمی پیرامون انجام ورزش و فعالیت بدنی در ایام بارداری ناسازگاری‌هایی  وجود دارد. در این تحقیق، اثر یک برنامه ورزشی شامل فعالیت‌های سبک هوازی به همراه تمرینات کششی و مقاومتی بر برخی از عوامل آمادگی جسمانی و نوع زایمان زنان باردار سالم مطالعه می‌شود.  مطالعه نیمه تجربی و دارای دو گروه بود که در پیش و پس آزمون شرکت نمودند. نمونه‌گیری از نوع در دسترس هدفمند و مشتمل بر 50 زن باردار سالم داوطلب بود که دوره سه‌ماهه دوم بارداری خود را می‌گذراندند. گروه شاهد (30 نفر) از مشارکت‌جویانی انتخاب شد که تمایل به انجام ورزش نداشتند، ولی رضایت دادند در پیش و پس آزمون‌ شرکت نمایند. گروه تجربی (20 نفر) در برنامه تمرینی به مدت 8 هفته، هر هفته سه جلسه، و هر جلسه حدود 45 دقیقه فعالیت‌های سبک هوازی وتمرینات کششی‌‌-مقاومتی شرکت نمودند.  افت آزمودنی در گروه شاهد 41% (12 نفر) و در گروه تجربی 25% (5 نفر) بود. تحلیل واریانس برای داده‌های تکراری نشان داد که استقامت و انعطاف عضلانی گروه‌های تحقیق دارای تعامل معنادار بود. به این معنا که طی دوران مداخله، استقامت و انعطاف عضلانی در گروه تجربی پیشرفت و در گروه شاهد پسرفت نشان داد (85/36≥ (1،31) Fو 001/0  P≤). گروه‌های تجربی و شاهد به ترتیب 43 و 24 درصد زایمان طبیعی داشتند که دارای تفاوت غیر معنادار بود (05/0 p>). طبق یافته های پژوهش، ورزش موجب بهبود شاخص‌های انعطاف‌پذیری مفصل ران و استقامت عضلات شکم شد. این عوامل در تسهیل بارداری و وضع حمل بسیار موثر هستند و بهبود آنها می‌تواند کمک موثری به خانم‌های باردار و جنین آنها باشد. میزان سزارین نیز در گروه ورزش کاهش غیر معناداری داشت. توصیه می‌شود از برنامه ورزشی به کار رفته برای سه ماهه دوم حاملگی جهت تسهیل بارداری و زایمان استفاده شود.